Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy już umrze. Recenzja Wielkiego Gatsby'ego Francisa Scotta Fitzgeralda

Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy już umrze.

Już dawno nie miałam tak wielkiego kaca książkowego, nie chciałam przeczytać książki ponownie po jej odłożeniu, znaleźć wehikuł czasu aby zapomnieć i móc poznać tąhistorię jeszcze raz. Nie było chyba takiej historii, której ekranizację oglądałabym pięć razy w ciągu jednego tygodnia i nie mogła przestać o niej myśleć. Może odnalazłam tą jedyną, niepowtarzalną książkę ? Mówię tutaj o „Wielkim Gatsby'm” Francisa Scotta Fitzgeralda w której zakochałam się bez reszty. 

Książka opowiedziana jest z perspektywy jednego z bohaterów, który po wielu latach wspomina dawne wydarzenia. Pewnego lata kiedy starał się ułożyć na nowo swoje życie, kupił tanie mieszkanie w zacisznej okolicy poznaje niejakiego Jay'a Gatsby'ego, który wywrócił jego życie do góry nogami. 

Książka jest jedyna w swoim rodzaju, nie pozwala oderwać się czytelnikowi od pierwszej strony. Postać Gatsby'ego jest tak niesamowicie skonstruowana, że od samego początku staje się naszą ukochaną. Jestem wielką fanką lat 20, które są dla mnie na szczycie najbardziej niesamowitych lat w historii. Osadzenie opowieści w tych latach to miód na moje książkowe serce. Jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu autora, który w tak krótkim dziele zawarł tak wiele prawd życiowych aktualnych do dziś. W naszym codziennym życiu możemy zaobserwować że ludzie nie potrafią doceniać tego co mają na bieżąco, okazują uczucia do innych ludzi dopiero jak ich stracą lub próbują zdobyć pozycję czyimś kosztem potem go porzucając. 

Gatsby jest postacią tragiczną. Ukazuje jak prestiż, pozycja i pieniądze zjednują nam przyjaciół, jednak kiedy to wszystko się kończy nie pozostaje nam już nikt, zostajemy zupełnie sami. Możemy zaobserwować wielkość pieniądza, który góruje nad wszystkimi innymi wartościami. Jak to możliwe że ludzie nie potrafią patrzeć na drugiego człowieka tak jaki jest tylko poprzez jego majętność czy pozycję społeczną ? Co kieruje nami przez te wszystkie lata ? Chęć prestiżu, coraz większej liczby pieniędzy, popisania się przed innymi ? To tragiczna prawda o tym że nie potrafimy doceniać innych, liczą się dla nas tylko korzyści i przyjemności. Daisy jest postacią która idealnie symbolizuje pogoń za pieniądzem. Moim zdaniem nie ma dla niej żadnych wartości. Chce żyć w dostatku i będzie do tego dążyć za wszelką cenę. Przy tej okazji chciałabym również wspomnieć o ekranizacji, która moim zdaniem jest niesamowita. Może nie jest idealnym pierwowzorem książki jednak działa na emocje widza równie mocno, równie dobrze oddaje klimat powieści i bohaterów. 

Podsumowując „Wielki Gatsby” znalazł się na liście moich ukochanych książek, będę o niej pamiętać przez długie lata i z pewnością do niej wrócę. Polecam ją każdemu kto szuka w literaturze niepowtarzalnego klimatu, prawd życiowych i niesamowitych, a zarazem tragicznych bohaterów.

Tytuł: "Wielki Gatsby"

Autor: Francis Scott Fitzgerald

Ilość stron: 224

Wydawnictwo: Znak

Kategoria: klasyka 

Ocena: 10/10

Chciałabym wam przy okazji tego postu wspomnieć o mojej nowej serii na blogu. Będzie nosiła tytuł Słowa i dźwięki na ekranie. Jako że interesuję się muzyką, kinem i serialami postanowiłam stworzyć taki cykl. Będzie się w nim pojawiać muzyka z różnych adaptacji filmowych która moim zdaniem warta jest największej uwagi i jest moją ulubioną. Czasem pojawią się tutaj piosenki z moich ukochanych seriali :)

Podoba wam się taki pomysł ? Chcielibyście czytać na ten temat czy może niekoniecznie ? Wasza opinia jest dla mnie bardzo ważna więc byłoby mi bardzo miło gdybyście wyrazili swoje zdanie na temat nowej serii, której pierwszy post przewiduję już w tym tygodniu :)