W książkowym ogniu pytań! - wielki książkowy wywiad z blogerami i vlogerami książkowymi edycja 2!



Ogromnie się cieszę, że mogę ogłosić już kolejną odsłonę serii "W książkowym ogniu pytań!", która cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem. Tym razem zdecydowałam się wciągnąć do akcji bardzo różnych twórców dlatego mam nadzieję, że ta edycja spodoba wam się równie mocno jak poprzednia! Chętnych było tak wielu, że posty z wywiadami zagoszczą na moim blogu przez dłuższy czas i powinny się pojawiać minimum raz w tygodniu :)

Przejdźmy jednak do pytań, które zadałam pierwszej uczestniczce czyli Aleksandry z bloga Nieuleczalny książkoholizm!

Mam nadzieję, że jej odpowiedzi się wam spodobają i chętnie będzie obserwować zmagania kolejnych uczestników, zapraszam również do poprzednich postów z tej serii, gdzie na pytania odpowiadały Klaudia, Cat i Wybredna Maruda


W książkowym ogniu pytań! - Aleksandra z Nieuleczalny Książkoholizm. 

Przykładowe pytanie: Harry zadaje takie pytanie Dumbledorowi w jednej z części serii
„Niech mi pan powie jeszcze tylko jedno – odezwał się Harry. – Czy to dzieje się naprawdę, czy tylko w mojej głowie?”
I to jest również pytanie kierowane do każdego uczestnika, interpretacja jest dowolna, można je odnieść do siebie, dowolnej książki, filozofować czy odnosić do samego Harry'ego. Jak tylko masz ochotę, wyobraźcie sobie, że bohater kieruje pytanie zamiast do Dumbledora to do was.

1.  Czy jest coś piękniejszego na świecie od liter?
Cornelia Funke „Atramentowe serce”
Moim zdaniem – tak. Nie zrozumcie mnie źle, kocham czytać, książki moim życiem, ale czasem warto oderwać wzrok od ekranu czy kartki i spojrzeć na otaczający nas świat. Co może być piękniejsze? Dla mnie jest to włoski krajobraz, uśmiech ludzi, których kocham, widok rzeczy, które ludzie robią dla mnie.

2. Zastanawiam się - rzekł - czy gwiazdy świecą po to żeby każdy mógł pewnego dnia znaleźć swoją?
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę”
Zdecydowanie wierzę w to, że tak. Każdy z nas ma jakieś swoje plany i marzenia, każdy chce coś w życiu osiągnąć. Ale jednocześnie każdy z nas ma inne możliwości, inną motywację do pracy, milion różnych czynników. Mam jednak nadzieję, że każdy człowiek na świecie kiedyś w końcu odnajdzie swój cel i spełni swoje marzenia – nieważne, ile czasu mu to zajmie.

3.  Bądź tak uprzejmy i spróbuj przemyśleć następujący problem - na co by się zdało twoje dobro, gdyby nie istniało zło, i jak by wyglądała ziemia, gdyby z niej zniknęły cienie? Przecież cienie rzucają przedmioty i ludzie. Oto cień mojej szpady. Ale są również cienie drzew i cienie istot żywych. A może chcesz złupić całą kulę ziemską, usuwając z jej powierzchni wszystkie drzewa i wszystko, co żyje, ponieważ masz taką fantazję, żeby się napawać niezmąconą światłością?
Michaił Bułhakow „Mistrz i Małgorzata”
Nie jestem zwolennikiem teorii, że dobro i zło się wyrównują. Że nie byłoby dobra, gdyby jako jego przeciwwaga nie istniało zło. W moim przekonaniu ludzie są z natury dobrzy. To, że czynimy zło jest przejawem naszej słabości, konsekwencją naszych krzywd, może czasem wynika z naszego lęku.  Wszyscy jednak jesteśmy stworzeni do tego, by być dobrymi ludźmi – i dlatego z rozkoszą myślę o świecie, w którym nie ma zła, w którym nie musimy się bać ani ukrywać naszej prawdziwej natury.

4.  Dlaczego ludzie muszą być tak samotni? Jaki to ma sens? Na tym świecie żyją miliony ludzi; każdy z nich tęskni, szuka spełnienia u innych, a jednak się izoluje. Dlaczego? Czy Ziemia powstała tylko po to, by pielęgnować ludzką samotność?
Haruki Murakami „Sputnik Sweetheart”
Często zadaję sobie to pytanie. To aż absurdalne, że w dzisiejszych czasach niemal wszyscy czują się samotni. Myślę, że ziemia nie powstała po to, by pielęgnować naszą samotność, mimo wszystko. Wydaje mi się, że to nasz wybór. Przede wszystkim – spójrzmy, jak teraz żyjemy. Wychodzimy z domu, nakładamy słuchawki. Siedzimy w tramwaju, autobusie, pociągu z wzrokiem wlepionym w telefon tudzież książkę. Gdy ktoś do nas podchodzi, zastanawiamy się, czego chce i jak go najszybciej spławić. To kiedy mamy poznać ludzi, jeśli w ogóle ich nie dostrzegamy? Drugim problemem jest to, że teraz ludzie się boją. Dużo się mówi o różnego rodzaju psychopatach, mordercach.  Dochodzi też lęk o to, że zostaniemy wyśmiani, odepchnięci. Bo teraz dużo łatwiej jest to zrobić – wystarczy dodać jedno kompromitujące zdjęcie na fejsa czy insta i już! Wszyscy znają nasze słabości. Dlatego właśnie izolujemy się, bo wolimy być samotni, niż doznać krzywdy.

5. Czy szaleniec wie, że jest szaleńcem?
Carlos Ruiz Zafón „Cień wiatru”
Nie, oczywiście, że nie wie. W mojej opinii szaleńcy to ludzie, którzy żyją zgodnie ze sobą, mają odwagę robić to, na co mają ochotę.  Postrzegają świat piękniejszym, niż my, „normalni”, zastraszeni tym, co wypada, a co nie.

6.   Czy jeśli człowiek długo przed czymś się broni, traci to zupełnie?
Cassandra Clare „Mechaniczny książę”
Z tym zdecydowanie się nie zgadzam! Bronienie się przed czymś – złym uczuciem, nałogiem, czymkolwiek, sprawia, że poświęcamy temu ogrom energii. To coś jest stale w naszych myślach, kieruje naszymi działaniami, uzależnia nas. Dlatego myślę, że dużo lepiej po prostu odpuścić, zaakceptować, ignorować.

Jeszcze raz dziękuję Aleksandrze za wspaniałe odpowiedzi i mam nadzieję, że widzimy się przy następnym wywiadzie! :)

4 komentarze:

  1. Bardzo ciekawy post. Przeczytałabym takich więcej.
    Pozdrawiam i zapraszam do siebie :)
    https://okularnicaczyta.blogspot.com/2017/09/recenzja-drugi-koniec-swiata-magorzata.html

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Są jeszcze trzy podobne posty z poprzedniej edycji, a niebawem kolejne dziewczyny odpowiedza na pytania wiec warto śledzić bloga ;)

      Usuń
  2. Bardzo dziękuję za zaproszenie do akcji!

    OdpowiedzUsuń
  3. I znów widzę, że z Oluś się rozmijamy w większości kwestii i w nielicznych zgadzamy :D

    OdpowiedzUsuń

Copyright © 2014 Poczytajmy coś ! , Blogger