W książkowym ogniu pytań - wielki książkowy wywiad z blogerami i vlogerami książkowymi edycja 2!



W dzisiejszej odsłonie naszej akcji (już trzeciej w drugiej edycji!) chciałabym wam przedstawić odpowiedzi udzielone przez przekochaną Kitty z bloga Biblioteczka ciekawych książek!

Ogromnie się cieszę, że chciała odpowiedzieć na książkowe pytania i mam nadzieję, że dobrze się przy tym bawiła mimo tego, że nie czytała żadnej książki, które zadawały jej pytania!



W książkowym ogniu pytań! - Kitty z Biblioteczki ciekawych książek!

Przykładowe pytanie: Harry zadaje takie pytanie Dumbledorowi w jednej z części serii
„Niech mi pan powie jeszcze tylko jedno – odezwał się Harry. – Czy to dzieje się naprawdę, czy tylko w mojej głowie?”
I to jest również pytanie kierowane do każdego uczestnika, interpretacja jest dowolna, można je odnieść do siebie, dowolnej książki, filozofować czy odnosić do samego Harry'ego. Jak tylko masz ochotę, wyobraźcie sobie, że bohater kieruje pytanie zamiast do Dumbledora to do was.

1. Jak można nienawidzić naprawdę własnej twarzy?
Mario Lunetta „Czerwona ręka”

Zadać takie pytanie narcyzowi, to zająć go na kilka godzin rozmyślaniami :D Sądzę, że trzeba być naprawdę zakompleksionym człowiekiem, aby nienawidzić własnej twarzy. Wiadomo, że nikt nie jest idealny, można w sobie czegoś nie lubić, ale jednak lepiej to zaakceptować, bo to w końcu część nas. Ewentualnie (Kitty filozofuje) chodzi może o twarz jako oblicze, które pokazujemy innym. Będąc wtedy wredną świnią, można nienawidzić swojej metaforycznej twarzy.


2. Ale jakże właściwie miałby spotkać na swej drodze miłość, żyjąc na drzewach?
Italo Calvino „Baron drzewołaz”

Nie czytałam książki, nawet nie wiem, o czym jest, ale polecam sobie tę miłość upolować. Jakaś zasadzka, porwanie – w Pięknej i Bestii się udało z porwaniem :D


3. Dlaczego ja? To tradycyjne pytanie, gdy zdarza się nieszczęście, gdy człowiek ma wrażenie, że jest jego jedyną ofiarą.
Karine Giébel „Tylko cień”

Jak to było napisane w Szamance od umarlaków: „Ida miała pecha. A właściwie to Pech miał Idę”. Może warto więc przekupić swój Pech aby nie zacierał tak zachłannie łapek? A może zwyczajnie lepiej zastanowić się, jak wybrnąć z sytuacji, ponieważ gdybaniem nic się niw wskórany. Dlaczego ty? Uwierz, że nie tylko ty zadajesz sobie teraz to pytanie.

4. -A jeśli będzie się opierał?- spytała Kartytrine.

Jo Nesbø „Pragnienie”

Ohoho, wyjdzie ze mnie sadystka :D Ciekawa jestem, do czego odnosi się to w książce. Moje odpowiedź brzmi: Trzeba go będzie zmusić. Jeśli nie zadziała siła perswazji kobiecych wdzięków, patelnia przez łeb to też świetne rozwiązanie! Ewentualnie można gościa spić w trupa :D



5. - Zachcianka tak niewinna...Mógłby pan zdobyć się na jakiś inny nałóg, bardziej grzeszny, nie sądzi pan?

Mario Lunetta „Czerwona ręka”

Nie sądzę, aby słodycze były niewinną zachcianką. Mało grzeszne? Ileż to ma kalorii! :D To grzech pożerać słodycze kilogramami! :D


6. Czy jesteś, Piękno, z nieba czy też z piekła rodem?

Charles Pierre Baudelaire „Kwiaty zła”


Osobiście uważam, że gdybym jako ateistka przyjęła koncepcję piekła i nieba, Piękno zdecydowanie pochodziłoby z czeluści piekielnych. W końcu to piękne kobiety sprawiają więcej problemów, bo faceci są o nie non stop zazdrośni. To piękne kobiety wykorzystują ten dar losu, aby dostać to, czego chcą.

Jeszcze raz dziękuję Kitty za odpowiedzi i do zobaczenia w kolejnej odsłonie! :)

3 komentarze:

  1. Bardzo fajne pytania i świetne odpowiedzi, w punkt ;D Pytanie drugie od razu mi się skojarzyło z "Tarzanem" tamten to dopiero biegał po drzewach, a jednak znalazł swoją Jane ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetny pomysł i genialne odpowiedzi. Będę musiała zajrzeć do Kitty.

    Pozdrawiam cieplutko i ściskam :*
    M.
    martynapiorowieczne.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo oryginalne, a co ważniejsze ciekawe pytania.

    OdpowiedzUsuń

Copyright © 2014 Poczytajmy coś ! , Blogger